Historia szkoły
Technikum Inżynierii Środowiska i Agrobiznesu w Poznaniu jest zlokalizowane w północno – zachodniej części dzielnicy Jeżyce, zajmuje teren ok. 12 hektarów dawnego majątku Golęcin.
Historia Golęcina sięga średniowiecza. Wzmiankowany po raz pierwszy w źródłach z 1387 jako wieś usytuowana ok. 4 km na zachód od Starego Rynku, był majątkiem królewskim w zarządzie starosty generalnego Wielkopolski. Od połowy wieku należał do rodziny Szamotulskich. W 1946 Andrzej Szamotulski zapisuje majątek córce Katarzynie, a ta mężowi Łukaszowi z Górki. Kolejnymi właścicielami były rodziny Kościeleckich, Opalińskich, Miaskowskich, Kobylińskich i Niemieckich.
W 1865 dobra Golęcina wraz z folwarkami Podolany i Sytkowo stanowiły własność Aleksandra, a potem Maksymiliana Beutera, który w 1902 roku sprzedał majątek Komisji Kolonizacyjnej.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Ziemie Komisji Kolonizacyjnej przeszły na własność skarbu Państwa. Golęcin wraz z folwarkiem na Sołaczu został przekazany Uniwersytetowi Poznańskiemu. W latach 1930 – 1939 administratorem majątku był inż. Franciszek Chełkowski, który zginął w nurtach rzeki Warty 5 września 1939 r. kierując ewakuacją koni z majątku Golęcin.
Po wyzwoleniu Poznania z okupacji niemieckiej majątek przejęły władze miejskie.
W roku 1946 z inicjatywy kierownictwa Państwowych Przedsiębiorstw Traktorów i Maszyn Rolniczych na Golęcinie została otwarta Centralna Szkoła Techniki Traktorowej, która w 1947 r. przyjęła nazwę Centrum Wyszkolenia Technicznego Obsługi Rolnictwa. Właściciele Golęcina wciąż się zmieniali.
W 1949 r. cały majątek przejęły Państwowe Nieruchomości Ziemskie, a następnie Państwowe Gospodarstwa Rolne. Na początku 1950 roku znajdujący się na terenie Golęcina budynek pałacowy oraz powstałe w starych pomieszczeniach gospodarczych warsztaty zostały przekazane Ministerstwu Rolnictwa, które utworzyło tu Ośrodek Szkolenia Kadr Mechanizacji Rolnictwa. Zajęcia odbywały się
w barakach.
W styczniu 1953 r. pałac, warsztaty i podwórze przeszły pod zarząd nowo powstałego Ministerstwa Państwowych Gospodarstw Rolnych. W ciągu tego roku zostały stworzone warunki do rozbudowy Golęcina. Przy pomocy własnej grupy budowlano – montażowej wybudowano internat, stołówkę i chlewnię, których użytkowanie rozpoczęto w latach 1955 – 1956.
Następnym dużym przedsięwzięciem było stworzenie głównego budynku szkolnego. Przystąpiono do budowy w 1958 r., rozpoczynając prace od wzniesienia trzech skrzydeł obiektu, w których obecnie mieszczą się: sala gimnastyczna, sala kinowa, aula i pracownie dydaktyczne. Szczególne zasługi w tym przedsięwzięciu miał mgr inż. Kazimierz Namyślak – dyrektor szkoły w latach 1960 – 1971 oraz ówczesny kierownik gospodarczy p. Wacław Grzechnik.
Po likwidacji Ministerstwa PGR zabudowania golęcińskie przejęło Ministerstwo Rolnictwa – Zarząd Oświaty Rolniczej. Było to 1 stycznia 1957 r. W tym właśnie roku na Golęcinie powstał Ośrodek Szkolenia Rolniczego. We wrześniu otwarto dwa technika: Technikum Mechanizacji Rolnictwa i Technikum Wodno – Melioracyjne. Oprócz tego na terenie ośrodka istniały następujące jednostki szkoleniowe: Dwuzimowa Szkoła Rolniczo – Ogrodnicza, Korespondencyjny Kurs Mechanizacji Rolnictwa, kurs monterów PGR, kurs wiertniczo – studniarski, kursy inseminatorów i inne kursy krótkoterminowe.
1 stycznia 1962 r. Ministerstwo Rolnictwa podjęło ostateczną decyzję o utworzeniu w Poznaniu Zespołu Szkół Rolniczych. Obok pracy dydaktycznej i wychowawczej jednym z najpilniejszych zadań dyrekcji Zespołu okazała się rozbudowa obiektów szkolnych.
W latach 1962 – 1967 nadbudowano istniejące pomieszczenia warsztatowe, oddano do użytku główny budynek szkolny, drugi internat dla 450 osób i centralną kotłownię…a w roku 1968 budynek mieszkalny dla nauczycieli oraz warsztaty szkolne.
Dawna zabudowa ulicy Golęcińskiej. W tym miejscu wybudowano budynek mieszkalny.
W tym okresie powstał też poligon melioracyjny oraz zbudowano kompleks sportowy z boiskiem lekkoatletycznym, boiskami do gier zespołowych, bieżnią, rzutnią i skocznią. Największe zasługi przy budowie obiektów sportowych miał mgr Ireneusz Nowak, a spośród pracowników konserwacji zieleni p. Mieczysław Sobczyński. Rezultatem pracy nauczycieli i młodzieży było zorganizowanie w 1972 r. poligonu do nauki jazdy. W styczniu 1975 r. oddano do użytku blok mieszkalny, który pobudowano w tym miejscu.
( Dawna zabudowa ulicy Golęcińskiej)
W październiku 1977 r. budynek z kuchnią, pomieszczeniami administracyjnymi oraz klubem młodzieżowym.
23 lutego 1978 r. Zespołowi Szkół Rolniczych nadano imię Michała Drzymały – chłopa wielkopolskiego, który wobec braku zezwolenia władz pruskich na budowę domu (na mocy antypolskiej ustawy z 1904 r.) zamieszkał w wozie cyrkowym „Wóz Drzymały” stał się symbolem zaciętej walki polskich chłopów z polityką germanizacyjną. Nadanie imienia zostało połączone z otwarciem Szkolnej Izby Pamięci Narodowej. Rok później Zespół Szkół Rolniczych im. Michała Drzymały otrzymał sztandar. Nadanie szkole imienia i sztandaru to w dużej mierze zasługa ówczesnego Dyrektora mgr. inż. Janusza Zbierskiego i mgr. Andrzeja Domańskiego.
Dokonujące się w naszym kraju przeobrażenia i zmieniające się wraz z nimi zadania dydaktyczne szkół zrodziły potrzebę budowy i modernizacji pomieszczeń szkolnych oraz stworzenia nowych kierunków nauczania w Zespole Szkół Rolniczych im. Michała Drzymały. W roku szkolnym 1988/89 oddano do użytku nową halę maszyn rolniczych.
W następnych latach powstały pracownie informatyki, dział robót budowlanych, zmodernizowano pracownię melioracji wodnych dla potrzeb kształcenia techników inżynierii środowiska. Ostatnio powstała pracownia informatyki (nowa) oraz pracownia technik biurowych.
Szkoła golęcińska była zawsze nowoczesną placówką.
Współpracowała lub nadal współpracuje z Akademią Rolniczą (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy) w Poznaniu, Instytutem Ochrony Roślin, Wojewódzkim inspektoratem Ochrony Roślin i Nasiennictwa, Ośrodkiem Doradztwa Rolniczego, Instytutem Budownictwa Mechanizacji Elektryfikacji Rolnictwa, Wielkopolską Giełdą Rolniczo – Ogrodniczą, Przedsiębiorstwem Handlowym S.A. „Agroma”, Domem Handlowym Henryki i Pawła Korbanków oraz wieloma instytucjami wspierającymi rolnictwo. W roku 1998 zmieniła się nazwa szkoły na Zespół Szkół Technicznych w Gospodarce Żywnościowej. Od 1996 roku szkoła na Golęcinie jest siedzibą Wielkopolskiej Izby Rolniczej, z którą współpracuje na co dzień.
Rozpoczęta pod koniec lat 90-tych reforma oświaty wprowadzająca naukę w 6-letniej szkole podstawowej, 3-letnim gimnazjum oraz 3-letnim liceum ogólnokształcącym lub 4-letnim technikum, zasadniczo zmieniła sytuację w polskiej oświacie. Skrócony o 1 rok cykl nauczania w liceach i technikach, preferowanie przez władze oświatowe liceów ogólnokształcących (w niektórych rejonach kraju likwidacja techników), niż demograficzny, nowy system finansowania oświaty oraz naboru, spowodowały szczególne zagrożenie dla szkół zawodowych o zasięgu regionalnym. Przekazanie szkół resortowych podlegających Ministerstwu Rolnictwa, starostwom powiatowym, spowodowało, iż Zespół Szkół Technicznych w Gospodarce Żywnościowej w Poznaniu w dniu 1 stycznia 1999 stał się szkołą miejską prowadzoną przez Urząd Miasta Poznania, a nadzorowaną przez Wielkopolskiego Kuratora Oświaty. W roku 2005 następuje kolejna zmiana nazwy szkoły na Zespół Szkół Technicznych w skład którego wchodzą : Technikum Inżynierii Środowiska i Agrobiznesu ( inżynieria środowiska i melioracje, agrobiznes, mechanizacja rolnictwa ), Liceum Profilowane, Liceum Ogólnokształcące, Szkoły Policealne i Zasadnicza Szkoła Zawodowa.
Wybudowane z rozmachem w okresie pierwszych 50 lat istnienia obiekty, przez które „przewinął” się wyż demograficzny lat 50, 60 i 70, spełniły swoje zadanie, uległy zużyciu (zniszczeniu) i przestały odpowiadać standardom XXI wieku. Od kilku lat unowocześniane są obiekty, w których funkcjonuje Szkoła, przede wszystkim są to: budynek główny z przyległymi salami, internat…
…i obiekty sportowe (niedawno powstał kompleks boisk ORLIKA)…
…część zabudowań warsztatów oraz kuchnia ze stołówką.
Pozostałe budynki zarządzane jeszcze przez szkołę są wynajmowane i służą jako dodatkowe źródło przychodów szkoły. Obszerna baza pozwala na dużą swobodę w gospodarowaniu przestrzenią.
W lutym 2012 r. Rada Miasta Poznania rozwiązała Zespół Szkół Technicznych pozostawiając na Golęcinie tylko Technikum Inżynierii Środowiska i Agrobiznesu. Obecnie szkoła działa na mniejszym obszarze ok. 8 ha, ale się rozwija. Otwieramy nowe atrakcyjne i przyszłościowe kierunki dla młodzieży. Obecnie nasi uczniowie zdobywają wiedzę w Technikach: Agrobiznesu, Mechanizacji Rolnictwa, Odnawialnych Źródeł Energii oraz Weterynarii.
Nadal ściśle współpracujemy z Uniwersytetem Przyrodniczym w Poznaniu, Wielkopolską Izbą Rolniczą, firmą Lehmann Agrotechnika, Agromarketem Jaryszki, firmą KUHN – Maszyny Rolnicze, firmą Valtra, Gospodarstwem Rolno-Sadowniczym w Przybrodzie oraz innymi firmami i instytucjami działającymi na rzecz rolnictwa.
Podpisaliśmy umowę o współpracy z podobną szkołą we Francji. Nasi uczniowie mają możliwość poszerzyć swoją wiedzę poprzez wycieczki zawodowe do Francji, do Włoch i do Niemiec.
Od 1 września 2014 roku jesteśmy szkołą publiczną prowadzoną przez Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu.
